Στη ζωή ο Λευτέρης Ακριτίδης ήταν αόρατος͘͘· περνούσε δίπλα από τους άλλους χωρίς να τον βλέπουν και χωρίς να τους αγγίζει. Όμως, ο θάνατός του είχε απρόσμενα μεγάλο αντίκτυπο.

"...Τους ποιητές μου τους κουβαλάω μέσα μου. Οι στίχοι τους είναι κομμάτι από την ψυχή μου. Ή… μάλλον από το σώμα μου. Νομίζω ότι κολυμπούν στο αίμα μου. Αν με κόψεις θα πλημμυρίσουν το πάτωμα..."

Ο Αρμάντο Χότζα ισορροπούσε για πολύ καιρό πάνω σε τεντωμένο σκοινί, ανασαίνοντας τον ουρανό και τους ούριους ανέμους του, αλλά χωρίς να ξεχνάει ότι από κάτω παραμονεύει ο γκρεμός και το τέλος.

"... Στην αρχή είχα ταραχή, μαυρίλα. Έτρεμα όταν θυμόμουν τη φάση. Και τότε μου ήρθε αυτή η τρελή ιδέα. Η ιδέα που μας πήγε τόσο ψηλά. Με τα κάτουρά τους ζεστά ακόμα στο πρόσωπό μου..."

Κείμενα από το ιστολόγιο Liquid days (2008-2013)

Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1968. Σπούδασα Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με μεγάλη λαχτάρα και την εξασκώ με την ίδια αγάπη μέχρι σήμερα. Με νύχια ακόμα απαλά άρχισα να ξύνω τη λογοτεχνία από όλες τις πλευρές της, διαβάζοντας και γράφοντας. Αργότερα, σε μια δύσκολη εποχή της ζωής μου, τη χρησιμοποίησα σαν δεκανίκι. Αποδείχτηκε πολύ γερό, αντέχοντας όλο μου το βάρος και βγάζοντάς με απέναντι. Την εποχή εκείνη άρχισα να γράφω το ιστολόγιο Liquid days, που μου έδωσε την ευκαι...